19 oktober, Cleveland Ohio – Niagara Canada

Het vervolg van onze reis naar de Cynosport World Games leidde ons vandaag naar het eerste toeristische doel: de Niagara Waterfalls.

Vanuit Cleveland zijn we eerst naar Erie gereden, met de bedoeling om vanaf daar een meer toeristische route langs Lake Erie, één van de Great Lakes aan de noord grens van de V.S.

Toen we Erie bereikten hadden we trek in goede koffie en zochten daar een mall op, waar we een Starbucks verwachtten te vinden. Dat is ook gelukt en de koffie was weer een verademing na die slappe hotel bakkies bij het ontbijt. Omdat we er ook een warenhuis zagen, die adverteerde op tv voor Docker broeken voor $ 29,- gingen we even kijken. Dit koopje wilden we niet laten liggen, en er zijn er twee van voor mij aangeschaft. De Levi’s die ook in de aanbieding waren zitten mij niet lekker dus die lieten we liggen. Maar in het volgende warenhuis lagen mijn favoriete Pierre Cardin jeans in de opruiming, voor $ 27,50. Helaas maar één in mijn exacte maat, en die bleek bij het afrekenen slechts $ 17.50 te kosten vandaag. Zoveel zijn we in Nederland alleen al aan parkeergeld kwijt als we een dagje gaan stadten. Langzamerhand begrijp ik de koopzucht die iedereen bekruipt als je hier door de shoppingcenters loopt.

De cakes die we bij de Starbucks gegeten hebben stilden onze trek voor de lunch. Maar voor onderweg wilden we nog wel “even” wat mee nemen. Helaas bleek de supermarkt, die we hiervoor uitgekozen hadden, zo ontzettend groot dat we bijna nog een uur kwijt waren om die paar inkopen te doen. Gewoon iets bij het bijhorende restaurant halen had minder tijd (en waarschijnlijk ook minder dollars) gekost. Bij de kassa bleek ook nog dat het bier dat we mee wilden nemen (dat zelfde van gisteravond) niet zomaar afgerekend kon worden. In deze staat (Pensylvania) blijkt iedereen zich te moeten legitimeren bij het aankopen van alcoholische drank en daar bij deze supermarkt daarvoor bij één kassa te moeten vervoegen. Voordat ik daar, voor de zes biertjes, was aangeland met het paspoort in plaats van het rijbewijs of zo, koste nog weer wat extra heen en weer tijd. Navraag bij de kassière leverde het teleurstellende antwoord op dat niet alleen jong ogende klanten zich hiervoor moesten legitimeren. Maar vanwege “State-law” moet iedereen dat doen. Dat er verder geen enkel gevolg aan vastzit als ik een gevaarlijke alcoholische crimineel zou zijn, doet verder niet ter zake.

Na deze, langer dan verwachtte, tussenstop zijn we vlot door gereden naar Niagara Falls aan de Canadese kant. De douane controle aan de grens leverde weer een stempel in onze paspoorten op. We beginnen bijna echte wereldreizigers te lijken. Ook het hotel werd snel gevonden en het voldoet prima aan onze verwachtingen. Na het inchecken hebben we ons in onze kamer gesetteld en daarna richting de “Falls” gewandeld.
Deze tippel van een half uurtje bracht ons steeds dichter bij een toeristisch gekkenhuis waar Valkenburg een puntje aan kan zuigen. Gelukkig kan te daar met je rug naartoe gaan staan als je de watervallen wilt bekijken. De verlichting van de watervallen ging juist aan toen we daar aankwamen. Ik vind de eerste witte verlichting mooi genoeg, maar blijkbaar moet die gevarieerd worden met een aantal andere tinten. Ik kijk vooral uit naar de natuurlijke verlichting die er hopelijk morgen overdag op zal schijnen.

Op de terug weg naar het hotel, hebben we heerlijke (spare-) ribs gegeten. De all-you-can-eat waren voordeliger dan de normale medium porties volgens de ober, dus deze specialiteit van huis is het geworden. Aan bijbestellen zijn we niet toegekomen, want de eerste lading was al ruim voldoende. Het smaakte prima en ook het red-beer voldeed meer dan goed.