Laatste berichtje voor ons vertrek.

Vandaag is voor ons de vakantie begonnen. Nou ja, vakantie?

Thuis was het deze week wel iets relaxter, want de AHC- wedstrijd afgelopen zondag is afgerond en het liep dankzij alle hulp die we gekregen hebben weer op rolletjes. Maar als je collega’s doorkrijgen dat je binnenkort er even niet bent, weten ze je nog wel te vinden.
Gisteren inderdaad afscheid genomen van die collega’s op het werk, met doughnuts natuurlijk. Maar rustig was het vandaag natuurlijk niet. Altijd meer laatste dingetjes dan de bedoeling was.

Dingels is na een rondje Zeegerplas met Cindy meegegaan en Toyah heeft zelfs nog even wat schapen over het landje mogen dirigeren bij Sylvia, Dus die zijn onder de pannen bij hun oppassers. Nu alvast heel erg bedankt dat jullie voor ze willen zorgen terwijl wij weg zijn.

We zijn allebei fris geknipt, dat was bij mij ondertussen ook wel nodig. Aurelia ziet er standaard piekfijn uit, maar ze wil dat ook bij de Amerikanen vol houden.

Door alle wedstrijd voorbereidingen van afgelopen weekeinde, lagen al mijn foto – geheugenkaartjes nog ongeorganiseerd en vol met opnamen van de laatste weken te wachten om geschoond te worden. Ook zo’n klusje dat je beter wat eerder kan doen. Maar ze zijn nu helemaal Amerika- klaar. Hopelijk kan ik jullie wat fraaie plaatjes van het toernooi en de omgeving laten zien.

Toen we on-line in wilden checken, leken onze ESTA- toestemmingen niet in orde. (Ja Gert, die hadden we in augustus al geregeld) Na de nodige stress die hierdoor ontstaat, bleek dat te wijten aan het minuscule lettertype waarin de toestemming was geprint en de kwaliteit van mijn ogen. Eén lettertje verkeerd overgetypt en het on-line inchecken is geblokkeerd. We zijn blijkbaar meteen verdacht. Morgen dus gewoon ouderwets aan de balie inchecken met de ESTA- toestemming in groter formaat afgedrukt.

Langzamerhand vullen de koffers zich en er zijn nog wat extra boodschapjes bij gestopt. Bijvoorbeeld drop als verrassing voor de tante van Aurelia. (Dat kan ik hier rustig verklappen, want ze gebruikt toch geen internet. We bellen gewoon steeds met elkaar.)

De koffers gaan dicht en we nemen zo nog een slaapmutsje. Het is wel raar stil in huis zonder de hondjes en ik mis het laatste rondje met ze nu al. Ga ik straks alleen een rondje om het hotel lopen voordat ik daar ga slapen?

Het volgende bericht gaat vanuit de USA on-line.