Dag 5 - 16 oktober
Door: WimBekendam
Blijf op de hoogte en volg Wim
16 Oktober 2010 | Verenigde Staten, Louisville
Na de pittige steeple chase dag gisteren, was het vandaag wat meer ontspannen voor mij, overdag wel te verstaan.
Ik mocht in de West Hall, die verder vandaag vrijwel leeg was, voor 288 honden een jumping van Carol Voelker keuren. Zij deed in de Arena 335 hondeen van maatje 22” en in dus de andere maatjes (12, 16 en 26 inch). Het was een makkelijk te keuren parkoers, waarin de meeste honden lekker voluit hun gang konden gaan. Dan gaat het natuurlijk best nog wel vaak mis, maar ook dat is voor een scheid wel makkelijk. Het is niet de leukste beslissing om te maken, maar een fout parkoers levert weinig stof voor discussie op. Al met al ben ik redelijk ontspannen de dag door gekomen.
Aurelia kwam aan het eind van de morgen weer met tante kijken. En doordat ik tussen door ook wat ruimere pauzes had, konden we ook buiten gaan kijken. Als exta activiteiten waren daar “lure for a cure” en “splash dogs” te vinden. Bij “lure for a cure” konden de honden in een baan achter een lokprooi aan gaan. (In Nederland hebben we dat ook wel eens gezien bij AHOV, maar ik kan nu even niet op de Hollandse naam ervan komen. Wie wel?) “Splash dogs” laat de viervoeters vanaf een loopplank zover mogelijk in het water springem. Leuk om een keer te zien. We denken niet dat dit een olympische sport gaat worden.
’s Avonds werden de finales steeple chase gelopen. Dave Bozak keurde daarvan de performance klasse en ik de championships. We werden officieel aangekondigd als de scheidsrechters en onze volksliederen werden afgepeeld. Net zoals Gert dat heeft ervaren, leverde dat ook bij mij kippenvel op. Dat was me nog nooit overkomen dat er speciaal voor mij het Wilhelmus klonk. Het parkoers dat ik voor de steeple chase ontworpen had werd ook voor de performance klasse gebruikt. Dave keurde dat als eerste. Hij gaf al aan dat een leuk uitdagen rondje was, dat ook nog eens prettige te keuren was. Daarna was het mijn beurt om de championship steeple chase te beoordelen. Redelijk ontspannen ben ik aan dit klusje begonnen en ik heb er heel erg van kunnen genieten. Het parkoers voldeed aan mijn ( en die van veel anderen, hoorde ik achteraf) goed aan de verwachtingen van een lekker snelle ronde met daarbij juist voldoende fout-potentie. Dat bleek ook bij de hoogste gekwalificeerde 26” loper, die als laatste startte. In volle vaart schoot haar hond de tunnel in, in plaats van op de schutting die er naast stond.
Aurelia zat met tante op de tribune en samen hebben ook zij van deze geweldige avond genoten. Honden spektakel van de bovenste plank. En ik ben er weer trots op dat ik hier mijn steentje aan heb mogen bijdragen.
Ik mocht in de West Hall, die verder vandaag vrijwel leeg was, voor 288 honden een jumping van Carol Voelker keuren. Zij deed in de Arena 335 hondeen van maatje 22” en in dus de andere maatjes (12, 16 en 26 inch). Het was een makkelijk te keuren parkoers, waarin de meeste honden lekker voluit hun gang konden gaan. Dan gaat het natuurlijk best nog wel vaak mis, maar ook dat is voor een scheid wel makkelijk. Het is niet de leukste beslissing om te maken, maar een fout parkoers levert weinig stof voor discussie op. Al met al ben ik redelijk ontspannen de dag door gekomen.
Aurelia kwam aan het eind van de morgen weer met tante kijken. En doordat ik tussen door ook wat ruimere pauzes had, konden we ook buiten gaan kijken. Als exta activiteiten waren daar “lure for a cure” en “splash dogs” te vinden. Bij “lure for a cure” konden de honden in een baan achter een lokprooi aan gaan. (In Nederland hebben we dat ook wel eens gezien bij AHOV, maar ik kan nu even niet op de Hollandse naam ervan komen. Wie wel?) “Splash dogs” laat de viervoeters vanaf een loopplank zover mogelijk in het water springem. Leuk om een keer te zien. We denken niet dat dit een olympische sport gaat worden.
’s Avonds werden de finales steeple chase gelopen. Dave Bozak keurde daarvan de performance klasse en ik de championships. We werden officieel aangekondigd als de scheidsrechters en onze volksliederen werden afgepeeld. Net zoals Gert dat heeft ervaren, leverde dat ook bij mij kippenvel op. Dat was me nog nooit overkomen dat er speciaal voor mij het Wilhelmus klonk. Het parkoers dat ik voor de steeple chase ontworpen had werd ook voor de performance klasse gebruikt. Dave keurde dat als eerste. Hij gaf al aan dat een leuk uitdagen rondje was, dat ook nog eens prettige te keuren was. Daarna was het mijn beurt om de championship steeple chase te beoordelen. Redelijk ontspannen ben ik aan dit klusje begonnen en ik heb er heel erg van kunnen genieten. Het parkoers voldeed aan mijn ( en die van veel anderen, hoorde ik achteraf) goed aan de verwachtingen van een lekker snelle ronde met daarbij juist voldoende fout-potentie. Dat bleek ook bij de hoogste gekwalificeerde 26” loper, die als laatste startte. In volle vaart schoot haar hond de tunnel in, in plaats van op de schutting die er naast stond.
Aurelia zat met tante op de tribune en samen hebben ook zij van deze geweldige avond genoten. Honden spektakel van de bovenste plank. En ik ben er weer trots op dat ik hier mijn steentje aan heb mogen bijdragen.
-
17 Oktober 2010 - 06:15
Gert Siekmans:
Wim,
"Coursing" heet het rennen van een hond achter een lokprooi. Ik herken het kippenvel gevoel nog heel goed, erg leuk voor je om dit ook te mogen ervaren. -
17 Oktober 2010 - 07:33
Alie Bekendam:
Een hele goede reis terug.
Liefs Alie. -
17 Oktober 2010 - 07:56
Martijn En Femke:
Hoi Wim en Aurelia,
We ontdekken nu pas jullie reisverslagen.
Maar wat een belevenis moet het daar zijn zeg....
Nou geniet er nog maar van.
Groetjes Martijn en Femke Couvée -
23 Oktober 2010 - 19:28
Suzanne:
Volgens mij noemen wij het in de volksmond gewoon een Jack Russel baan. Met zo'n fietswiel ....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
