Sidney
Door: Wim Bekendam
Blijf op de hoogte en volg Wim
24 September 2018 | Australië, Sydney
Opstarten
We zijn er vroeg bij op onze première dag Down Under.
Half drie in de nacht Nederlandse tijd, is hier in Sidney half twaalf (nog net ’s morgens).
Na een licht ontbijtje / lunch (fruit & yoghurt) trekken we de stad in.
We hebben ons eerst 2 doelen gesteld. Onze basisbehoeften in eten en drinken zeker stellen en iets leuks voor onszelf organiseren deze eerste avond. Het idee voor de avond komt van de tips die we krijgen uit de ADAA-Facebook respons op onze doorgegeven vraag “What to do in Sidney, not in standard tourist info?”
Eerste kennismakingen
Eén van die tips is het bezoeken van de rugby-semi-finale Sidney South Rabbitons versus Sidney Roosters. Het on-line tickets reserveren hiervoor lukte niet, ook niet met de assistentie van DRIE zeer behulpzame receptie medewerkers van onze accommodatie. De laatste optie bleek de tickets off-line te bemachtigen. Daarvoor moesten we binnen een half uur bij het dichtstbijzijnde ticketbureau zijn, omdat dit dan zou sluiten. Na wat stressvol zoeken vinden we de, opnieuw erg behulpzame medewerkster van, Ticketek in hetzelfde winkelcentrum als vannacht.
We stuitten op wat onbegrip als we de goedkoopste kaartjes willen, die “restricted view” hebben. Pas nadat we uitleggen dat het ons niet om het verloop van de wedstrijd gaat, maar juist om de sfeer eromheen te proeven, krijgen we de goedkoopste kaartjes voor die avond mee.
Doel 1 was eenvoudiger. De locale ondernemers leveren alles wat we op ons lijstje hebben en meer:
-TimTam koekjes (de bijhorende challenge (= bijt de uiteindjes eraf en gebruik het koekje -met een zachte chocolade vulling- als rietje om je thee op te zuigen!) door Aurelia uitgevoerd & oké bevonden, bleek wel wat morsig te zijn);
-Koffie-zakjes (zoals theezakjes): nee, is geen succesvol idee voor mij;
-Borrelnootjes met sinaasappelschil-rasp en komijn: ja!: top smaak combinatie – vind ik (Aurelia eigenlijk niet);
- OPAL-pasjes, waarmee we de komende dagen in Sidney het openbaar vervoer kunnen gebruiken.
We wandelen vervolgens als goede toeristen de stad door richting “Oprah house” en “Harbor Bridge”. Mijn richtingsgevoel laat me helemaal in de steek en alleen dankzij Aurelia en haar kaart van het Centrum komen we uiteindelijk terug bij ons logeeradres.
Na een korte tussenstop in onze studio nemen we de bus naar het rugby-stadion. De wedstrijd was leuk om mee te maken.
Zonder kennis van de reglementen (en dat doet mij als scheidsrechter wel een beetje pijn) hebben we vooral genoten van de sportieve sfeer. Behalve wat “geboehoei” bij binnenkomst van het bezoekende team viel ons de ontspannen omgang tussen de verschillende supportersgroepen op.
De view werd voornamelijk ”restricted” door onze Rooster fans voor ons (en het platform van de tribunes boven ons). De Roosters gaan volgende week (uiteraard) naar de finale spelen (& winnen?).
Overkant
Zondag zijn we overgestoken naar Manly. Dat was ook een tip vanuit de respons op gevraagde tips. Met de snelle veerboot zijn we erheen gevaren.
Het strandbezoekje leerde dat de oceaan nogal koel kan zijn deze tijd van het jaar.
Gelukkig vonden we een verwarmd terras bij de locale bierbrouwer "4 Pines", die een smakelijke lunch met zalm, scampi en meer bij hele goede biertjes serveren. Ik ben nu al tevreden over deze reis!
Het eigenlijke doel was de rondwandeling op “North End”. Daar ligt een oude kazerne met een nog oudere geschutinstelling prachtig gelegen aan de kust tegenover Sidney.
Op de oude, langzame (= 30 i.p.v. 20 min.) boot zijn we terug gevaren. De zonsondergang begon terwijl we bij de Harbor-bridge kwamen. De boeg van de boot zonk diep toen elke toerist aan boord daar foto’s wilde gaan maken.
BBQ
In Sidney zijn we, ook op ADAA-advies, gaan eten bij Philips Foote. Daar kies je een stuk rauw vlees uit om dat zelf op hun BBQ te roosteren. Ik mag melden dat dit goed gelukt is. Met mijn Australische grill-buurman zagen we hoe andere (Aziatische) toeristen dit mooie vlees vakkundig om zeep hielpen door er eerst minuscule stukjes van te snijden voor het aan het hete rooster toe te vertrouwen.
Bondi Beach
De laatste dag in Sidney besteden we aan een wandeling bij Bondi Beach. Eerst een leuke busrit er heen door de buitenwijken van Sidney. Het was deze maandag nog koeler dan in Manly. Dus de stoere surf-dudes lieten het afweten. De enkeling die met zijn/haar surfboard te water ging, bleef wat ons betreft te veel in de lage golfjes bij het strand. Ik heb aan Aurelia nog voorgedaan hoe het hoort, …op een achtergelaten surfplank, op het strand….
Aussie-Asian eten
We hebben Sidney afgesloten (weer getipt door ADAA) met een bezoek aan “Spice Alley”. Een klein steegje met allerlei Aziatische eetkraampjes. Daar hebben we samen gerechten gedeeld uit China, Indonesië , Japan en Vietnam.
En door
Morgen laten we Sidney voorlopig achter ons. Op weg naar het toernooi in Tamworth bezoeken we het National Parc Blue Mountains.
We zijn er vroeg bij op onze première dag Down Under.
Half drie in de nacht Nederlandse tijd, is hier in Sidney half twaalf (nog net ’s morgens).
Na een licht ontbijtje / lunch (fruit & yoghurt) trekken we de stad in.
We hebben ons eerst 2 doelen gesteld. Onze basisbehoeften in eten en drinken zeker stellen en iets leuks voor onszelf organiseren deze eerste avond. Het idee voor de avond komt van de tips die we krijgen uit de ADAA-Facebook respons op onze doorgegeven vraag “What to do in Sidney, not in standard tourist info?”
Eerste kennismakingen
Eén van die tips is het bezoeken van de rugby-semi-finale Sidney South Rabbitons versus Sidney Roosters. Het on-line tickets reserveren hiervoor lukte niet, ook niet met de assistentie van DRIE zeer behulpzame receptie medewerkers van onze accommodatie. De laatste optie bleek de tickets off-line te bemachtigen. Daarvoor moesten we binnen een half uur bij het dichtstbijzijnde ticketbureau zijn, omdat dit dan zou sluiten. Na wat stressvol zoeken vinden we de, opnieuw erg behulpzame medewerkster van, Ticketek in hetzelfde winkelcentrum als vannacht.
We stuitten op wat onbegrip als we de goedkoopste kaartjes willen, die “restricted view” hebben. Pas nadat we uitleggen dat het ons niet om het verloop van de wedstrijd gaat, maar juist om de sfeer eromheen te proeven, krijgen we de goedkoopste kaartjes voor die avond mee.
Doel 1 was eenvoudiger. De locale ondernemers leveren alles wat we op ons lijstje hebben en meer:
-TimTam koekjes (de bijhorende challenge (= bijt de uiteindjes eraf en gebruik het koekje -met een zachte chocolade vulling- als rietje om je thee op te zuigen!) door Aurelia uitgevoerd & oké bevonden, bleek wel wat morsig te zijn);
-Koffie-zakjes (zoals theezakjes): nee, is geen succesvol idee voor mij;
-Borrelnootjes met sinaasappelschil-rasp en komijn: ja!: top smaak combinatie – vind ik (Aurelia eigenlijk niet);
- OPAL-pasjes, waarmee we de komende dagen in Sidney het openbaar vervoer kunnen gebruiken.
We wandelen vervolgens als goede toeristen de stad door richting “Oprah house” en “Harbor Bridge”. Mijn richtingsgevoel laat me helemaal in de steek en alleen dankzij Aurelia en haar kaart van het Centrum komen we uiteindelijk terug bij ons logeeradres.
Na een korte tussenstop in onze studio nemen we de bus naar het rugby-stadion. De wedstrijd was leuk om mee te maken.
Zonder kennis van de reglementen (en dat doet mij als scheidsrechter wel een beetje pijn) hebben we vooral genoten van de sportieve sfeer. Behalve wat “geboehoei” bij binnenkomst van het bezoekende team viel ons de ontspannen omgang tussen de verschillende supportersgroepen op.
De view werd voornamelijk ”restricted” door onze Rooster fans voor ons (en het platform van de tribunes boven ons). De Roosters gaan volgende week (uiteraard) naar de finale spelen (& winnen?).
Overkant
Zondag zijn we overgestoken naar Manly. Dat was ook een tip vanuit de respons op gevraagde tips. Met de snelle veerboot zijn we erheen gevaren.
Het strandbezoekje leerde dat de oceaan nogal koel kan zijn deze tijd van het jaar.
Gelukkig vonden we een verwarmd terras bij de locale bierbrouwer "4 Pines", die een smakelijke lunch met zalm, scampi en meer bij hele goede biertjes serveren. Ik ben nu al tevreden over deze reis!
Het eigenlijke doel was de rondwandeling op “North End”. Daar ligt een oude kazerne met een nog oudere geschutinstelling prachtig gelegen aan de kust tegenover Sidney.
Op de oude, langzame (= 30 i.p.v. 20 min.) boot zijn we terug gevaren. De zonsondergang begon terwijl we bij de Harbor-bridge kwamen. De boeg van de boot zonk diep toen elke toerist aan boord daar foto’s wilde gaan maken.
BBQ
In Sidney zijn we, ook op ADAA-advies, gaan eten bij Philips Foote. Daar kies je een stuk rauw vlees uit om dat zelf op hun BBQ te roosteren. Ik mag melden dat dit goed gelukt is. Met mijn Australische grill-buurman zagen we hoe andere (Aziatische) toeristen dit mooie vlees vakkundig om zeep hielpen door er eerst minuscule stukjes van te snijden voor het aan het hete rooster toe te vertrouwen.
Bondi Beach
De laatste dag in Sidney besteden we aan een wandeling bij Bondi Beach. Eerst een leuke busrit er heen door de buitenwijken van Sidney. Het was deze maandag nog koeler dan in Manly. Dus de stoere surf-dudes lieten het afweten. De enkeling die met zijn/haar surfboard te water ging, bleef wat ons betreft te veel in de lage golfjes bij het strand. Ik heb aan Aurelia nog voorgedaan hoe het hoort, …op een achtergelaten surfplank, op het strand….
Aussie-Asian eten
We hebben Sidney afgesloten (weer getipt door ADAA) met een bezoek aan “Spice Alley”. Een klein steegje met allerlei Aziatische eetkraampjes. Daar hebben we samen gerechten gedeeld uit China, Indonesië , Japan en Vietnam.
En door
Morgen laten we Sidney voorlopig achter ons. Op weg naar het toernooi in Tamworth bezoeken we het National Parc Blue Mountains.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
