Rockhampton & Clairview

Vertraging
We zijn een paar dagen buiten het bereik van onze telecom provider geweest. Dus publicatie op dit forum was ff niet mogelijk. Ik probeer de achterstand in te lopen.

Gewaarschuwd
Uit de documentatie, die we ter voorbereiding op deze trip hebben gelezen, konden we al opmaken dat het traject tussen Fraser Island en het volgende reisdoel, de Whitsunday archipel, niet het meest opwindende deel van Australië is. We moeten door circa 600 km rundvee gebied. Gelukkig heeft Aurelia uitgevonden dat halverwege Rockhampton ligt. Het, zichzelf als “beef-capitol” van dit continent benoemde, plaatsje is op zich niet zo bijzonder maar het ligt wel pal onder de Steenbokskeerkring en heeft er natuurlijk dan ook een markeringspunt voor klaar staan. Met onze mascotte Skippy poseren we gewillig om zijn passage van de zuidelijkste zonnebaan te vereeuwigen.

Muzikale verrassing
We overnachten lekker goedkoop (gratis) in een parkje om de volgende dag op tijd bij het Aboriginal informatiecentrum “Dreamtime” te zijn. Conform planning arriveren we daar om op tijd met de rondleiding met begeleiding mee te kunnen.
Behalve erg informatief waren vooral de onderdelen didgeridoo en boemerang attractief.
Onze rondleider blijkt een begenadigd bespeler van deze instrumenten te zijn. Waar we een monotoon gehum uit zijn didgeridoo verwachten, werden we getrakteerd op een aanstekelijk Jazzy miniconcert.
En bij de minicursus boemerang gooien demonstreert hij hoe zo’n plankje inderdaad binnen enkele meters van de werpplek retour kan komen. Als wij hiervoor aan de beurt komen, blijk ik van het groepje bezoekers die ochtend de meest begenadigde werper te zijn. Ik vermoed dat het ballen gooien voor mijn honden de afgelopen jaren nu eindelijk van nut is gebleken.

Nog een muzikale verrassing
Na de lunch strijken even te noorden van Rockhampton neer bij de “Capricorn caves”. Ook daar belanden we precies op tijd in de tour met gids. De climaxen van dit bezoekje waren de locaties waar duizenden vleermuizen gehuisvest zijn en de Cathedral-cave, die een geweldige akoestiek heeft (en waar je ook kan trouwen).
De vleermuizen blijken in rust een soort onderling geklets te voeren dat klinkt als het kabbelen van water. Bijzonder om dat te mogen horen.
Mindy kan behalve bezoekers rondleiden door de grotten ook heel verdienstelijk zingen. Zij gaf, a capella, een erg mooi Keltisch lied ten gehoren dat die ruimte helemaal tot haar recht liet komen. Ook mochten we, tijdens het afspelen van Lou Reed’s “Halleluja”, ervaren hoe donker het is in de grot als er helemaal geen verlichting is. Zo’n absolute duisternis desoriënteert je en moet voor de eerste onderzoekers van de grot -anderhalve eeuw geleden- een enorme opgave geweest zijn, vooral als de kaarsen die ze gebruikten onderweg steeds uitgingen.

Skippies on the beach
’s Middags rijden we nog een paar uurtjes verder en parkeren de camper op een plekje direct aan de oceaan in Clairview. Deze stek heeft een behoorlijke “sixties hippie vibe”. We genieten van de ontspannen sfeer en de heerlijke verse prawns die er die dag op het menu staan.
Omdat we onderweg naar het volgende geplande reisdoel worden gebeld omdat de zeiltocht vanaf Airly Beach op zaterdag wordt uitgesteld door verwacht slecht weer, staken we de reis op vrijdag in het nationale park Cape Hillsborough. Weer vinden we een heerlijke plek aan de kust en maken er in de middag een mooie wandeling langs verschillende uitzichtpunten.
Bij de receptie wordt voor de volgende morgen om half zes (!) aangekondigd dat de kangoeroes dan op het strand zullen zijn. Maar ze zijn ook al op de camping te zien voordat het deze middag gaat schemeren.
En nog iets vroeger dan aangekondigd, staan ze er inderdaad voor dag en dauw. Een park-ranger leidt de boel een beetje in goede banen door met pionnetjes een ruime boog aan te geven, waarbinnen zij voor de wallabies en kangoeroes iets te eten aanbied. (Dit wordt gedaan om de buideldieren enigszins te sturen en tegelijkertijd extra darmactiviteit te stimuleren, omdat door het toerisme hier hun natuurlijke voedsel inname verstoord raakt.) De meeste dieren en toeristen snappen de bedoeling en blijven keurig aan de voor hen bedoelde kant van de grens. Maar als hun versnaperingen op zijn, komen een paar van de grootste kangoeroes naar hun publiek stuiteren en zitten gemoedelijk tussen ons in.

En door
Tegen de tijd dat we anders net een beetje wakker beginnen te worden, rijden we ruim voor uit-checktijd de camping weer af. Bestemming: Withsunday archipel.