Dag 1 – 12 oktober 2010
Door: WimBekendam
Blijf op de hoogte en volg Wim
13 Oktober 2010 | Verenigde Staten, Louisville
12:00u Judges brieving
Ik ben op mijn gemakje van het hotel naar het Kentucky Exposition Centre gewandeld. Het is warm en broeierig. Warmer dan gisteren, maar omdat de thermometer in de auto zit kan ik geen exacte meting doorgeven.
Een korte inspectie over het campeerterrein, geeft toch wel een iets ander beeld dan die bij een FHN-wedstrijd. Ik denk dat een flink deel van ons deelnemersveld in een paar van die RV’s (=campers) ruim onder de pannen zou zijn. Dan moeten onze parkeerplaatsen nog wel een beetje opgerekt worden…
Het welkom door Tom Kula, de wedstrijdleider was hartelijk. Net zoals de kennismaking met de andere scheidsrechters, Dave Grubel, David Bozak en Steve Drinkwater. Carol Voelker komt wat later deze week. Met een lunchpakketje aan tafel, mijn ontbijt is nog niet helemaal verteerd, begint dit toernooi met een constructieve bespreking over de wijze van keuren. Het doel is dat we samen één lijn volgen en de puntjes op de “i” zetten, op waar we nu al wat onduidelijkheden zien. Daar lijken we wel goed uit te komen. Aandachtspuntje voor mij zal zijn, dat ik er bij een disk niet al te uitbundig bij mag gaan zwaaien of kruisjes slaan. Eén ferme fluit moet voldoende zijn voor zowel deelnemer als schrijver.
We krijgen de officiële shirts uitgereikt, die nogal ruim vallen. Pas ik zomaar weer makkelijk in maatje M. die zijn er te weinig en dus alleen beschikbaar voor de nog slankere judges. Ik neem de resterende L en als reserve een XL. Het benieuwd me nu wel wie er goed in die XXXL zou moeten passen. (Onze huurauto?)
Daarna hebben we gezamenlijk één van de klaar staande parkoersen doorgelopen. De andere scheidsrechters vonden het een leuk ontwerp. Dit eerste compliment steek ik maar alvast in mijn zak. En als ik dan rond loop en mijn ontwerp is er in vijf-voud opgesteld, dan doet dat ook wat met me.
15:00u course walking
Ik kan nog even terug naar het hotel, want het verkennen begint pas om 3 uur. Na die pauze blijkt dat de parkoersen nog niet klaar zijn. De vijf ringen moeten zo goed mogelijk identiek zijn. Daardoor start het verkennen pas om kwart over vier. De European Standard start daardoor pas om half zes, in plaats van vier uur. Ik mag in ring 2, 175 deelnemers verwerken.
Samen met de gemotiveerde ring- bemensing verloopt dat soepel. Ik heb mezelf op een flyer-foutje betrapt, ik floot direct een disk, maar dat hoort hier slechts een foet te zijn. Gelukkig reageerde de deelnemer niet en liep gewoon door. Even met de schrijver één en ander recht getrokken en weer verder.
Rond kwart voor acht finisht mijn laatste deelnemer van de eerste dag Cynosport World Games 2010.
Als de andere scheidsrechters ook klaar zijn, geven ze aan dat het een leuk parkoers was om te keuren. Doordat de deelnemers op verschillende plaatsen erin verrast werden, bleef het steeds attractief. Vanuit de ring valt me vooral op dat er door de deelnemers heel positief met hun honden omgegaan wordt. Wanneer het een keer mis gaat hoor je hooguit; “your such a naugthy dog!”.
Na afloop heeft de voorzitter van de USDAA, Ken Tatsch, de scheidsrechters voor een etentje naar zijn favoriete stek in Louisville meegenomen. Inderdaad een leuk restaurant met een gevarieerde Amerikaanse keuken. Ik heb er genoten van een heerlijke Jambalaya. Een ook het locale bittere Ale (lijkt op Guinnes) met een vleugje bourbon whiskey mocht er zeker zijn.
Terug in het hotel blijkt ook Aurelia met tante een leuke dag in Louisville gehad te hebben, met o.a. een bezoek aan het Kentucky Museum en een biologische supermarkt. Er staan nu voor mij een lekker biologisch biertje koud in de koelkast op onze hotel kamer.
Ik ben op mijn gemakje van het hotel naar het Kentucky Exposition Centre gewandeld. Het is warm en broeierig. Warmer dan gisteren, maar omdat de thermometer in de auto zit kan ik geen exacte meting doorgeven.
Een korte inspectie over het campeerterrein, geeft toch wel een iets ander beeld dan die bij een FHN-wedstrijd. Ik denk dat een flink deel van ons deelnemersveld in een paar van die RV’s (=campers) ruim onder de pannen zou zijn. Dan moeten onze parkeerplaatsen nog wel een beetje opgerekt worden…
Het welkom door Tom Kula, de wedstrijdleider was hartelijk. Net zoals de kennismaking met de andere scheidsrechters, Dave Grubel, David Bozak en Steve Drinkwater. Carol Voelker komt wat later deze week. Met een lunchpakketje aan tafel, mijn ontbijt is nog niet helemaal verteerd, begint dit toernooi met een constructieve bespreking over de wijze van keuren. Het doel is dat we samen één lijn volgen en de puntjes op de “i” zetten, op waar we nu al wat onduidelijkheden zien. Daar lijken we wel goed uit te komen. Aandachtspuntje voor mij zal zijn, dat ik er bij een disk niet al te uitbundig bij mag gaan zwaaien of kruisjes slaan. Eén ferme fluit moet voldoende zijn voor zowel deelnemer als schrijver.
We krijgen de officiële shirts uitgereikt, die nogal ruim vallen. Pas ik zomaar weer makkelijk in maatje M. die zijn er te weinig en dus alleen beschikbaar voor de nog slankere judges. Ik neem de resterende L en als reserve een XL. Het benieuwd me nu wel wie er goed in die XXXL zou moeten passen. (Onze huurauto?)
Daarna hebben we gezamenlijk één van de klaar staande parkoersen doorgelopen. De andere scheidsrechters vonden het een leuk ontwerp. Dit eerste compliment steek ik maar alvast in mijn zak. En als ik dan rond loop en mijn ontwerp is er in vijf-voud opgesteld, dan doet dat ook wat met me.
15:00u course walking
Ik kan nog even terug naar het hotel, want het verkennen begint pas om 3 uur. Na die pauze blijkt dat de parkoersen nog niet klaar zijn. De vijf ringen moeten zo goed mogelijk identiek zijn. Daardoor start het verkennen pas om kwart over vier. De European Standard start daardoor pas om half zes, in plaats van vier uur. Ik mag in ring 2, 175 deelnemers verwerken.
Samen met de gemotiveerde ring- bemensing verloopt dat soepel. Ik heb mezelf op een flyer-foutje betrapt, ik floot direct een disk, maar dat hoort hier slechts een foet te zijn. Gelukkig reageerde de deelnemer niet en liep gewoon door. Even met de schrijver één en ander recht getrokken en weer verder.
Rond kwart voor acht finisht mijn laatste deelnemer van de eerste dag Cynosport World Games 2010.
Als de andere scheidsrechters ook klaar zijn, geven ze aan dat het een leuk parkoers was om te keuren. Doordat de deelnemers op verschillende plaatsen erin verrast werden, bleef het steeds attractief. Vanuit de ring valt me vooral op dat er door de deelnemers heel positief met hun honden omgegaan wordt. Wanneer het een keer mis gaat hoor je hooguit; “your such a naugthy dog!”.
Na afloop heeft de voorzitter van de USDAA, Ken Tatsch, de scheidsrechters voor een etentje naar zijn favoriete stek in Louisville meegenomen. Inderdaad een leuk restaurant met een gevarieerde Amerikaanse keuken. Ik heb er genoten van een heerlijke Jambalaya. Een ook het locale bittere Ale (lijkt op Guinnes) met een vleugje bourbon whiskey mocht er zeker zijn.
Terug in het hotel blijkt ook Aurelia met tante een leuke dag in Louisville gehad te hebben, met o.a. een bezoek aan het Kentucky Museum en een biologische supermarkt. Er staan nu voor mij een lekker biologisch biertje koud in de koelkast op onze hotel kamer.
-
13 Oktober 2010 - 10:47
Petra De Bakker:
Wat goed georganiseerd zeg. Vijf identieke parcoursen!!! Bij ons ziet het parcours op het veld er vaak al anders uit dan op papier.
Ik vind het ontzettend leuk om zo mee te "leven" en blijf dat de komende dagen zeker doen. Keep going, Wim. -
13 Oktober 2010 - 14:16
Relinde Peschier:
Vooral blijven genieten hoor. Dit zijn belevenissen die vergeet je nooit meer.. Wil je Kenneth de groeten van me doen :)
Gisteren met JAG bij de schapen geweest en Toyah geniet volop hoor. -
13 Oktober 2010 - 18:15
Jan-Paul & Ilonka:
We genieten met jullie mee dankzij dit leuke logboek. Om de act met het t-shirt hebben we hartelijk gelachen, we kunnen ons er iets bij voorstellen.
Djingels heeft Maandag zijn best gedaan bij de competitie van het apporteren, ik heb Djingels met zijn tijdelijke baas druk in de weer gezien, die Djing vermaakt zich wel!
Nou Wim, succes met het keuren en Aurelia veel plezier met je tante. -
13 Oktober 2010 - 19:41
Harry Vrieling:
Dit is wel even anders dan een FHN wedstrijdje. Hoe is het niveau van de deelnemers. Zouden die Russinnen hier ook iedereen eraf lopen?
-
13 Oktober 2010 - 20:55
Willy Kinkel:
Tjee Wim zul je niet naast je schoenen gaan lopen?
Nee hoor, geintje geniet maar van al die complimenten. En die auto met T-shirt ik zie het al helemaal voor me.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
