Dag 6 – 17 oktober 2010

De laatste dag van de Cynosport World Games 2010.

Vandaag nog iets eerder uit bed, omdat we gisteren afgesproken hebben dat we de Rekoons, het spel onderdeel vanmorgen, met de scheidsrechters zouden doorpraten voordat het verkennen om 7 uur beginnen zou. Rekoons, is bedacht als snookeR, maar dat helemaal omgekeerd. De exacte spelregels laat ik hier maar even achterwege, maar vergelijk de verwarring maar bij een eerste confrontatie met het originele spelletje tijdens de eerste keren dat het in Nederland gepresenteerd werd. Daar komt dan nog bij dat de meeste deelnemers het einde van het toernooi gisteravond met een passend feestje rond hun campers gevierd hebben. Ikzelf was ondertussen, na 5 dagen, ook wat minder fit en moest de concentratie voor dit laatste onderdeel ook van een dieper stukje Wim vandaan halen. Gelukkig is ook dat goed gekomen, op een paar haperingen bij de eerste paar deelnemers na.
Aurelia heeft tijdens de Rekoons, haar capaciteit en flexibiliteit als Volunteer voor de USDAA bewezen. In geroosterd als ringhulp, is ze als schrijver en tijdwaarnemer aan de slag gegaan.
Daarna ontstond opnieuw wat verwarring, omdat mijn laatste onderdeel de junior-handlers (jeugd tot 18 jaar) niet volgens het schema te vinden was. Uiteindelijk bleek dat dit onderdeel verplaatst was naar de Main-ring, voorafgaand aan de Grand Prix finale. (Welke omzwervingen ik hiervoor gemaakt heb laat zich weer raden.) Uiteindelijk was het toch wel grappig om beide jongelui (beide = 2) hun parkoersjes te laten lopen, voor het publiek dat klaar zat voor de finales van deze dag.

De finales waren erg uitdagend en alleen de toppers wisten er ongeschonden door te komen. Vooral de combinatie afloop kattenloop met ervoor de start-sprong, die niet genomen mocht worden, en de tunnel er vlak naast bleek een echt breekpunt voor veel combinaties. David Grubel keurde zijn ontworpen paroers streng, maar rechtvaardig. Elke hoogte-klasse werd direct afgesloten met de bijpassende prijsuitreiking. Tegen vijf uur ‘s middags waren deze Cynosport World Games 2010 afgelopen.

David Grubel vertrok bijna aansluitend vanaf het naast gelegen vliegveld en Carol Voelker zal dit de volgende morgen vroeg doen. We hebben met een goed gevoel afscheid van elkaar genomen en ik hoop dat ik ze opnieuw in de internationale behendigheidcompetities weer zal ontmoeten. Ook met iedereen die we hebben leren kennen van de USDAA ,die betrokken was in de organisatie van dit immense evenement, was het een plezierig afscheid met de wens elkaar weer eens te kunnen ontmoeten.

Aurelia is terug naar het hotel gegaan om een dutje te kunnen doen. Met Steve Drinkwater ben ik bij Dave Bozak bij zijn mega-camper, een lekker biertje uit zijn collectie gaan drinken. Wij scheidsen blijken meer liefhebberijen gemeenschappelijk te hebben. Met name als het gaat om dit gerstenat.

Via wat mobiele communicatie middelen, werd er ondertussen een afspraak gemaakt om nog wat te gaan eten met Ken Tatsch, de voorzitter van de USDAA. Nadat een eerste keuze al gesloten bleek te zijn, belandden we met een klein gezelschap in een leuk restaurant. Op advies van Ken deelden we daar de porties steak met twee personen, dat bleek ook ruim voldoende. Ook het favoriete Kentuckcy Bourbon Stout biertje werd er geserveerd. Het was erg leuk om Ken eens heel ontspannen mee te maken, zonder alle stress van de CynoGames of het WAC. Aan tafel kwamen allerlei aspecten van agility-word-wide ter sprake. Ook Nederland moest natuurlijk toegelicht worden.

Vanaf morgen gaan we vanuit Louisville een paar highlights van Amerika zonder agility bekijken.