Maan- en dinsdag 14 & 15 mei 2012, op weg naar Hou

Na het WAC rond ik mijn trip in Texas af door met een kleine omweg terug te rijden naar Houston.
Het autorijden in de VS vind ik eigenlijk wel erg leuk, dus wat extra kilometers om onder de auto weg te duwen is bijna een doel op zich. Als excuus heb ik bezoekjes aan wat Texas high lights uitgezocht.
Maandag ochtend voert de rit naar Dallas. In het Sixth Floor Museum wordt de moord op J.F. Kennedy behandeld, op de etage van het gebouw waar de heer Oswald zijn fatale schoten af vuurde. Hoewel het meeste van deze geschiedenis inmiddels wel bekend is (en toch ook nog door een aantal wantrouwigen betwijfeld wordt), maakt de beladen omgeving behoorlijk wat indruk.
De middag besteed ik met het cruzen naar Austin, de hoofdstad van Texas en een bruisende studentenstad (is mijn verteld). Behalve gezellige studenten kent Austin helaas ook een fors aantal (minder gezellige) zwervers die het zelfde centrum bevolken.
Op dinsdag ga ik terug naar Houston. Het plan om weer “off highway” te cruzen, stel ik bij als het steeds harder gaat regenen en het uitzicht vanuit de dodge nogal te wensen overlaat. Als de highway toevallig Robstomtom’s route kruist, stuur ik de brede baan op, crusecontrol op 70 miles en gaan! Bij Houston denk ik aan: “We have a problem…”. Het Space Centre wil ik daarom bezoeken. Na eerst een poging te doen om gewoon de personeelsingang binnen te rijden, vind ik met behulp van de beveiliger, die dit waarschijnlijk vaker aan de hand heeft, het cenrum voor de bezoekers. Het meest ben ik onder de indruk van de Saturn 5 raket die er in een hal te zien is. Zo groot dat hij amper te fotograferen is, natuurlijk doe ik wel een poging.
Als ik ’s avonds, na nog een korte stop bij een outlet-centre, bijna bij het motel ben, staat op de afrit ineens alles stil. Gelukkig werken de remmen van de dodge naar behoren en wijken mijn voorganger en ik naar verschillende kanten uit. Naast elkaar komen we met alleen de schrik tot stil stand. Voor ons hebben een stuk of vijf auto’s elkaar wel geraakt, gelukkig is er alleen blik beschadigd.
Bij mijn laatste avond maaltijd in de VS van dit reisje, verbaas ik me opnieuw over het menu. Niet zozeer voor de keuze die ik er nu uit mag maken, maar het is eigenlijk een ontbijtkaart…. Mijn ribeye met hashbrown (soort rösti) en Texas toast (krokant wentel teefje) kan je dus ook als je net onder de lakens vandaan komt bestellen, eventueel aangevuld met een stuk of drie (3!) eieren. Ik denk dat ik morgen toch voor het continental breakfast ga….