Dag 4 – 15 oktober

Deze vrijdag stond er voor mij het keuren van een kwart final Grand Prix op het programma, dacht ik. Blijkbaar wordt er sinds we vertrokken zijn vanuit Nederland een ander schema gebruikt. Want de briefing van vanmorgen verviel omdat het verkennen al om 7 uur begon en de scheidsrechters dat nog niet wisten. We konden dus direct door naar onze ringen. Voor mij viel dat dus nog niet mee. Ik dacht dat ik naar ring 5 voor de Grand Prix moest, maar die was daar niet opgebouwd. Daarom “even” naar de Arena gelopen om te zien of die daar voor mij klaar stond. Daar was er maar één voor de ontwerper Steve Drinkwater. Volgens hem moest zijn parkoers voor mij toch echt in de Westhall staan. Het was nog vroeg en ik misschien niet helemaal wakker: weer terug om te kijken of het wellicht ring 4 geworden was. Maar daar vond ik een snookerparkoers voor David Grubel. Ring 5 was toch echt de steeple chase van Carol Voelker, maar die stond toch ook in de Arena? Na het scheidsrechtersschema naast het loperschema gehouden te hebben en de namen van de scheidsrechters bij alle onderdelen ingevuld te hebben, bleef er één ring over en één naam. Ring 5, steeplechase zonder scheidsrechter. Wim Bekendam zonder ring. Die heb ik dus maar ingevuld. Achteraf kwam Tom Kula, de organisator van de USDAA, zijn excuses wel aanbieden. Hij had die ochtend gebruikt om wat achterstallige slaap in te halen en was er daardoor niet vroeg genoeg bij om de verwarring direct op te lossen. Wat mij betreft geen problemen, behalve de extra miles die ik heb moeten overbruggen om mijn plaats voor vandaag te vinden. Ik gun hem die paar uur extra slaap van harte, want hij verzet bergen met werk om alles in goede banen te leiden.

In de Westhall krijg je weinig mee van wat er in de arena gebeurd. Er is weinig tijd om even te gaan buurten. Terwijl ik 341 combinaties te verwerken kreeg, zag ik mijn buurman, David, 405 snookers sessies draaien. Petje af voor die man, om dit zoveel, zolang ( van 9:30 tot 19.00u) vol te houden. De steeplechase van Carol was een erg snel parkoers, waarbij de deelnemers bijna allemaal voor de maximum snelheid gingen. Heel leuk om te zien, maar ook erg pittig om steeds geconcentreerd te blijven keuren en niet duizelig te worden bij het dubbele cirkeltje dat erin afgelegd werd. Doordat de snooker wat uitliep, kreeg mijn ring ’s middags extra pauzes, om te voorkomen dat de deelnemers tegelijk in twee ringen op moesten komen draven. Daardoor was ik wat later klaar dan gepland, maar tegen zes uur diskwalificeerde mijn laatste loper zich.

Om zeven uur vond de uitreiking van de “2010 Lifetime Achievement Awards” plaats. Waarschijnlijk heel belangrijk voor de USDAA, maar ik heb die tijd even gebruikt om terug naar het hotel te gaan en Aurelia naar haar avond plannen te vragen.
Zij is met tante op een boottochtje over de Ohio river geweest, dat door tante was uitgezocht om de omgeving vanaf het water te bekijken. Terwijl ik weer in een stoffige hal in de weer was, zaten zij lekker in het zonnetje aan dek.
We zijn samen naar de finales van de Performance Grand Prix gaan kijken die door Carol Voelker gekeurd werd. De Amerikanen probeerden er zoveel mogelijk stemming in te krijgen en juichten en joelden voluit voor elke deelnemer. Morgen mag ik ’s avonds de finale Steeple Chase keuren en dan wordt er nog meer tumult verwacht. Daar wordt ik nu wel een beetje zenuwachtig van.
En ik heb de fout gemaakt om mijn avond eten in de arena aan te schaffen. Wat best wel lekker klonk als een BBQ – combi, bleek een klef te lang warm gehouden broodje met een vettige draadjesvlees substantie en een zakje lauwe erg zoute patat. Maar de diet-coke was best lekker…

De USDAA probeert live beelden van het weekeinde op hun web-site te laten zien. Maar wordt geplaagd door storingen, wellicht zijn ze gehackt geweest. De site is nu weer in de lucht: http://www.usdaa.com