2e dag Cynogames 2011

Cynogames 2011 – 2e dag

Het tijdsverschil met Nederland is blijkbaar goed uit mijn interne klokje verdwenen. Volgens Aurelia heb ik echt zelf de wekker uitgezet om vervolgens mij lekker om te draaien. Dat was dus niet de bedoeling. Vriendelijk maar dringend heeft zij vervolgens de honneurs van het apparaatje naast mijn hoofd overgenomen. Ik was echt wel op tijd naar bed gegaan, dacht ik…
Toch wel lekker uitgeslapen zat ik even later aan het ontbijt en kreeg daar gezelschap van collegae judges en een enkele vroege deelnemer. En terwijl de anderen op de shuttle naar “de overkant van de weg” wachten, ben ik lekker die hele vijftien minuten gaan wandelen. Zo was ik daar dus eerder dan het gemotoriseerde transport.
Het parcours dat ik vandaag mocht keuren is een kwart- finale grandprix voor de “performance”, zeg maar de sub- top van de USDAA, in de “main-ring”. Het ontwerp is van de hand van Evelyn Robertson. Dat bleek niet al te lastig, maar wel met nog juist wat uitdagingen om de deelnemers lekker aan het werk te zetten. Het keuren ervan is mij (en hopelijk ook de deelnemers) goed bevallen. Zonder noemenswaardige vertraging of onderbreking kwamen er 146 in vijf groepen voorbij. Tegen half twee zat mijn tweede Cyno-games keurdag er al weer op.
De activiteiten in de main-ring worden door de USDAA via hun web- tv-kanaal uitgezonden (helaas niet gratis: http://cynosport.tv/ ).
Net als vorig jaar is er een erg uitdagende gambling voorgeschoteld in de overige vier ringen met op twee plaatsen een bonus- route om meer punten te scoren. Kijk voor de uitleg bij de afbeeldingen bij dit verslag. Om met het grote aantal deelnemers de doorlooptijd te bespoedigen was er een extra bonus te verdienen als er voor de speeltijd gefinisht – en punten aftrek als dat na deze tijd gedaan werd. Ik heb nog nooit zoveel deelnemers zo fanatiek zo snel mogelijk voor de fluit (dat is hier een elektronisch: bieeep!) het parcours uitzien stormen.

Aurelia heeft, nadat ze mij eruit gewerkt had, lekker uitgeslapen en is later in de ochtend ook naar de wedstrijd gekomen. Het kijken heeft ze een paar keer gecombineerd met wat assistentie als “timer” of riemhulp in de ring waar ik keurde. Het invullen van die taken gebeurd ad-hoc door bv deelnemers die dan zelf niet hoeven te lopen. Er ligt een lijstje bij elke ring klaar om je naam bij een taak voor een klasse in te vullen. Dat verloopt tot nu toe erg soepel.
De USDAA heeft voor een basis bezetting van ringmedewerkers gezorgd door die extern in te huren. Het is leuk om te zien dat een groot aantal van deze mensen, die nooit wat met behendigheid te maken hebben gehad, na hun inzet vorig jaar er nu op eigen verzoek weer bij zijn. Zoals mevrouw Holland, die mijn voornaam heeft onthouden. En die Texaan die onverstaanbaar uitlegt hoe het één en ander volgens hem zou moeten gaan.

Voor vanavond staat er een uitstapje op het programma met een originele stoom – raderboot, de “Belle of Louisville”. Met deelnemers, USDAA-officials en o.a. wij als genodigden varen we straks onder het genot van een hapje en drankje een stukje over de Ohio river.