3e dag Cynogames 2011

Het uitje op de boot gisteravond was best leuk. De rit er heen door Louisville in rushhour maakte het nog spannend of we er op tijd aan boord konden gaan. Gelukkig reden wij mee met de “president” van de USDAA, dus daar werd wel op gewacht. De radar-stoomboot “Belle of Louisville” lag al onder stoom als een reuze draaiorgel liedjes te fluiten toen we aankwamen. Binnendeks stond er een buffet klaar waar we gebruik van konden maken voordat de radarboot van wal ging. Daarna was het tijd voor een tochtje over de Ohio-river. Vooral de terug vaart naar Louisville by night was erg mooi. En aan boord was er volop gelegenheid om nader kennis te maken met verschillende Cyno-games medewerkers en deelnemers. Bij het ontschepen kon ik het niet nalaten om de ook aan boord presente politieagent te vragen waarom hij eigenlijk mee gevaren was. Dat bleek nodig te zijn omdat er aan boord alcoholische drank geschonken werd. Wij waren niet echte een risico groep, maar dit was standaard controle. Bij housefeesten en dergelijke worden er meer manschappen ingezet.

Vanmorgen werd ik dus wel voor de wekker wakker. Die doet het dus gewoon niet (volgens mij). Bij het ontbijt laat ik de scrabled eggs en gebakken aardappeltjes maar even liggen. Ik beperk me tot de cerials met wat melk en een kuipje yoghurt en (de voor Amerikaanse maatstaven redelijke) koffie. Vanwege de regen rij ik mee met de shuttle. Tijdens het wachten baal ik er al weer van, want zo nat zou ik er ook niet van geworden zijn.
In twee ringen staat er een “steeplechase” van mijn hand opgesteld voor de deelnemers. Het ontwerp is bij de foto’s weergegeven. Voor de performance klasse en de 12” em 16” champions kasse staat Peggy Hammond in gedeeld en voor de grotere honden uit de champions klasse van 22” en 26” mag ik keuren. (“ = inch spronghoogte; 1 inch = 2,54 cm)
Van 9:30 tot ca 16u heb ik zo’n 350 honden mogen keuren terwijl ze mijn steeplechase ontwerp probeerden te verwerken. Voor veel deelnemers bleek dit een (te) moeilijke opgave. Er vielen veel diskwalificaties, overal in het parcours en vooral bij de laatste hindernis, een tunnel. Als die niet goed werd aangestuurd was de hindernis er naast voor veel honden niet te weerstaan. Ondanks de problemen die het parcours opleverde, heb ik van veel kanten complimenten over het ontwerp en mijn manier van keuren gekregen. Daar ben ik natuurlijk weer heel tevreden oven.

Aurelia kwam wat later in de ochtend ook weer naar de hal waar ik mocht keuren. Omdat het wat serieuzer was gaan regenen heeft ook zij de shuttle genomen. Als timer heeft ze in “mijn” ring menig uurtje geholpen.

Aan het eind van de dag begon de “fundraising”-aktie voor het USA-team dat mee gaat doen aan het kampioenschap van het IFCS in mei 2012. Dat gebeurd in de vorm van een “dunk-a-official”-spel. Een USDAA-official zit op een stoel onder een water-gevulde-ballon. Voor een dollar kan je ballen gooien naar een knop. Raak je die, dan wordt de ballon kapot geprikt en …. Leuk? Morgen mag ik een poosje gaan zitten.